Streszczenie :
Kombucha, herbata kefirowa
Herbata to po wodzie najczęściej używany napój na świecie. Wyobraź sobie, ile filiżanek wypija się w każdej chwili na naszej planecie! Liczne badania naukowe potwierdzają zalety tego napoju, a nawet: czy może on działać przeciwnowotworowo? Dlaczego więc nie pomnożyć przyjemności i smaków? Szczególnie w gorącym sezonie popularne są herbaty mrożone i kombucha.
Dlatego też w kombuczy znajdziemy korzyści, jakie herbata dla naszego organizmu zwiększa, czasem nawet dziesięciokrotnie, dzięki obecności mikroorganizmów lepiej przyswajalnych dla naszego organizmu.
Kombucha, musujący, sfermentowany napój na bazie herbaty, w tradycyjnej medycynie chińskiej nazywany jest „eliksirem życia”. Jest bogaty w probiotyki (dobre bakterie), witaminy, minerały, enzymy, przeciwutleniacze i polifenole. Porównywany jest do kefiru (owocowego, mlecznego), ponieważ pochodzi z „szczepu grzybowego” (nie jest to grzyb!). Matka kombuchy lub SCOBY (symbiotyczna kultura bakterii i drożdży), a zatem raczej drożdże, kolonia bakterii żyjących w symbiozie, będzie powodować fermentację herbaty. Jest to celuloza utkana przez mikroorganizmy, która unosi się na powierzchni słodkiej herbaty. Jest to niezbędne bakteriom do kontaktu z tlenem niezbędnym do ich przeżycia.
Przepis: Przepis jest prosty: zaparzyć herbatę, osłodzić ją, poczekać aż będzie letnia i wprowadzić do niej matkę kombuchy, przykryć pojemnik nie zatykając go całkowicie, aby się dotlenił. Fermentacja potrwa około dziesięciu dni, w zależności od temperatury otoczenia i pożądanego efektu.
Jakie herbaty: Herbaty zielone, białe, czarne, mamy ogromną różnorodność, każda ma swój własny kolor i aromat, daje to mnóstwo możliwości twórczych, mieszanki mogą być bogate i innowacyjne. Zielona herbata zawiera najwięcej przeciwutleniaczy. Czarna herbata jest tradycyjnie używana w krajach Europy Wschodniej, w kolebce kombuchy między XIX a XX wiekiem, zwłaszcza w Niemczech i Rosji. Czarna herbata, po jej doświadczeniu, jest ulubioną bazą ze względu na jej słodycz i owocowy aromat. Bardzo dobrze komponuje się z dodatkami czerwone owoce, imbir, mięta pieprzowa, hibiskus lub trawa cytrynowa. Możliwe, a nawet zalecane jest stosowanie mieszanek ziół aromatycznych lub leczniczych, ze względu na ich smak lub korzyści. Jednakże konieczne jest utrzymanie bazy herbaty na poziomie co najmniej 60%, 75%, aby szczep kombucha mógł się odżywiać i rozwijać. Z drugiej strony dbajmy o to, aby rośliny te nie zawierały zbyt dużej zawartości olejków eterycznych: mogłoby to zmienić popęd życiowy mikroorganizmów ze względu na ich działanie antybiotyczne.
Zrozumiałeś, mamy tu pole twórczości, nieocenionej przyjemności zmysłów.
Przykład domowego przepisu na imbir:
Składniki: 1 szczep Kombuchy, 10 do 15 g herbaty, 200 g cukru, 2,5 l wody bez chloru i 500 ml, która będzie używana do zagotowania herbaty, 30 g imbiru.
Sposób przygotowania: Zaparzyć herbatę zaparzaną przez 15 minut w 500 l wody, dodać cukier do rozpuszczenia, dodać 2,5 szklanki zimnej wody, aby nie czekać zbyt długo na uzyskanie letniego napoju, następnie dodać szczep kombucha, odstawić do wyrośnięcia pomiędzy 10 i 15 dni w pojemniku (najlepiej szklanym) przykrytym tkaniną utrzymywaną na gumce lub z odpowiednią wentylowaną pokrywką: Będzie to pierwsza fermentacja. Od 5,6 dnia warto spróbować, aby monitorować poziom cukru i kwasowość według własnego uznania. To wtedy aromatyzujemy lub butelkujemy. Możesz odzyskać matkę komboucha w pozostałej postaci płynu w hermetycznym pojemniku i ostudzić.
Aromat: Imbir pokroić możliwie cienko, dodać do pojemnika na kombuchę i przykryć na kolejne 2 dni fermentacji.
Rozlew: butelkowanie za pomocą lejka. Przechowuj butelki w temperaturze pokojowej przez 3,4 dnia w celu drugiej fermentacji. Przechowuj je w lodówce, gdy staną się musujące.