Özet :
Kökeni Çin Tang ve Song hanedanlarına kadar uzanan bir çaydanlıktır. Japonya'ya 1780'lerde Çin'den dönen Japon rahipler aracılığıyla tanıtılmıştır. Geleneksel bir teknik kullanılarak elde edilen yüksek kaliteli dökme demir, dokusu ve rustik şekliyle Japon bilgi birikimine atfedilir ve o dönemde gelişen sencha modasıyla aynı zamanda Japonya'da yayılır. Aslında, 17. yüzyılın ortalarında Çin, Japonya'ya bir tür gevşek yapraklı çay olan sencha'yı tanıttı; ancak bu çay, toz haline getirilmiş versiyon olan matcha'nın sahip olduğu başarıya henüz ulaşamadı. Bu, özellikle zengin toplumda hızla bir moda haline geldi. Tetsubin bu şekilde giderek daha moda hale geldi. 1800'lü yıllarda sencha'nın zengin Japonlar arasında gerçekten popüler hale gelmesiyle birlikte, demir çaydanlık yavaş yavaş tanıtıldı ve üretimi yeniden ele alındı ve zamanın sanatçıları tarafından devralındı. Bu nedenle 19. yüzyılda tetsubinler olan çaydanlıkların basit modelleri gerçek oldu, çok ayrıntılı şaheserler haline geldi, ancak Çin kültüründen çok etkilendiler (kaligrafi, şiirler ve Çince alıntılar vb.)
Japon dökme demir çaydanlık ancak 18. ve 19. yüzyıllarda popüler hale geldi ve Dünya Savaşı'nın başlangıcına kadar belirsizliğe gömülene kadar arttı. Eski tetsubinleri toplamaya olan ilgiyi ilk keşfedenler Tayvanlılardı.
Otantik tetsubin, emayesiz dökme demirden yapılmıştır. Bazı su ısıtıcıları Japon tarzında işlenir, yani paslanmaya karşı doğal korumayı etkinleştirmek için oksitleyici pişirme 800°C'de yapılır: dökme demir gözenekli değildir, oksidasyon işlemi daha derin katmanlara yayılamaz ve paslanma meydana gelmez. yüzeyde kalarak kendisine karşı bir bariyer oluşturur. Veya saksı, iç duvara siyah bir görünüm veren bitkisel bir yağ olan doğal ağaç cilasıyla da kaplanabilir. Çaydanlığın tekrar tekrar kullanılmasından sonra da kireç oluşmasına izin verebilirsiniz; biriken bu tabaka doğal bir pas önleyici maddedir.
Ve sonra Çin usulüne sahibiz, dökme demir çaydanlıklar, güçlü ısı kaynağına dayanan pas önleyici bir kaplama ile kaplanmıştır.
Yine de dökme demirin kalıplanması hakkında küçük bir söz, 3 temel tekniği, üzerinde çok fazla durmadan, açıklamalar çok teknik olarak tutabiliriz.
Tek, değerli bir model, bir koleksiyon parçası yapmanızı sağlayan parafinleme yöntemi. Döküm modeli balmumundan yapılmış olup, dökümden sonra imha edilecek ve kalıptan çıkarılması gerekmeyecek, böylece benzersiz bir model ortaya çıkacak.
Doğal bir yerçekimi döküm yöntemi olan kum yönteminin ayırt edici özelliği, demlik gövdesinin çaydanlığın maksimum çapı etrafında daire şeklinde olan yatay bir sıyırma çizgisine sahip olmasıdır. Bu süreç, bugün hala mevcut olan bir geminin referansıdır.
Basınçlı döküm yöntemi, yüksek sıcaklıklara dayanıklı çelik ve diğer metallerden yapılmış bir kalıptır. Ütüyü yüksek sıcaklıkta enjekte etmek için bir pompa kullanılır. Özelliği, kalıptan çıkarma hattının dikey olması ve bir sağ kısmın, bir de sol kısmın nozül seviyesinde yer almasıdır. Bu işlemi tencerenin pürüzsüz iç kaplamasından tanırız, kuma döküm durumunda ise kaplama daha rustik olur.
Emayesiz bir su ısıtıcısı, bu durumda tetsubin, kaynatma sırasında suyun demirle zenginleşmesini sağlar. Sonuç, daha pürüzsüz, hatta daha tatlı bir çay üreten değiştirilmiş sudur. Sonuç olarak, her bir fincan çay, kahve veya bitki, kullanıcılara sağlıkları için iyi olan bir demir takviyesi sağlar. Su ısıtıcıları söz konusu olduğunda dökme demir doğru malzeme olmaya devam ediyor; çabuk ısınır, ısıyı uzun süre muhafaza eder, tutarlı ve dengeli bir şekilde dışarı verir. Ancak pasın oluşmasını önlemek için suyun su ısıtıcısında soğumasına izin vermekten kaçınmak daha iyidir. Kullanılmayan sıcak su kaldıysa neden onu termosa koymuyorsunuz? Böylece su ısıtıcısı kuruyacak ve paslanmayacaktır.
Modern zamanların emaye dökme demir çaydanlığı.
Bugün tetsubin, her şeyden önce Japon matcha çay töreni sırasında çay severlerin su kaynatmak için sunduğu çaydanlıktır.
Avrupa ve Batı pazarları büyüdükçe, 1990'ların sonlarında yeni ve renkli bir tasarım ortaya çıktı, tetsubin dünya çapında popüler ve aranan bir ürün haline geldi. Paslanmayı önlemek için dökme demir çaydanlıkların içi yavaş yavaş emaye kaplandı. Ancak çok küçük miktarlarda açığa çıkan demirin suyun ve çayın tadı için faydalı olduğunu biliyoruz. Emaye bu açıdan sizi demirin sağladığı faydalardan mahrum bırakır. Tetsubin başlangıçta yeşil çay için kullanıldı, ancak emaye olsun ya da olmasın tüm çaylar dökme demir çaydanlıkta kabul edilir.
Bakım: Çaydanlık bakımı iyi yapılmadığında, iyi kurutulmadığında veya suyun durgun olması durumunda pas oluşabilir. Ancak yine de kullanılabilir, pas toksik değildir, aslında birçok çay sever paslı çaydanlıktan gelen çayın tadını tercih eder, bu elbette kaliteli dökme demirle ilgilidir.
En basit teknik: Suyun 2/3'ünü kaynatın, ardından pasla dolu suyu boşaltın. Daha ağır pas için yeşil çayı kaynatın, %20'ye düşürün ve 2 veya 3 kez tekrarlayın. Ya da pirinci tetsubinde pişirin.